"ศิลป์อีสาน" หุ่นนิ่ง ของฝากจากบ้านเฮา โดย สุนทร พาพาน

"ศิลป์อีสาน"

หุ่นนิ่ง ของฝากจากบ้านเฮา

โดย สุนทร พาพาน

ในช่วงเดือนมีนา - เมษาที่ผ่านมา หลาย ๆ คนคงจะเคยเห็นตามหน้าฟีดเฟซบุ๊ก ของเพื่อน ๆ โพสต์เรื่องราวของ …. Outlet Mall ผ่านตามาบ้างล่ะ เพราะช่วงนั้นศิษย์เก่าของสถาบันการศึกษาต่าง ๆ ได้จัดตั้งกลุ่ม Outlet Mall ขึ้นเพื่อช่วยเหลือกันในช่วงที่หลาย ๆ คนได้รับผลกระทบทางเศรษฐกิจจากวิกฤติโควิดระบาด

อย่างที่มหาวิทยาลัยมหาสารคามก็เช่นกัน ศิษย์เก่าของสถาบันก็ได้ตั้งกลุ่ม MSU Outlet Mall ขึ้นมาในช่วงเมษายนที่ผ่านมา และจัดให้มีการซื้อขายแลกเปลี่ยนสินค้าที่เป็นผลผลิตของรุ่นพี่รุ่นน้อง ในฐานะศิษย์เก่าแน่นอนว่าปูก็อยู่ในกลุ่มนี้ด้วยค่ะ แอบส่องพี่ ๆ น้อง ๆ ทักทายขายสินค้ากันสนุกสนาน มีสินค้าและงานฝีมือหลายอย่างเลยทีเดียวที่ปูสนใจ ไว้มีโอกาสคงจะได้อุดหนุนแน่นอน

และมีโพสต์นึงที่ประทับใจปูมาก ๆ เป็นโพสต์ผลงานภาพวาดสีน้ำมันบนผืนผ้าใบ ขอบอกว่าปูถึงกับต้องขออนุญาตทักแชทไปล้วงลึกถึงที่มาที่ไปเกี่ยวกับภาพและงานที่จะไปจัดแสดงมาฝากทุกคนเลยค่ะ

เจ้าของผลงาน : ใช้ชื่อเฟซบุ๊กว่า Soon Papan (สุน พาพาน)
ชื่อผลงาน : หุ่นนิ่ง ของฝากจากบ้านเฮา
เทคนิค : Oil on canvas (ภาพเขียนสีน้ำมันบนผ้าใบ)
ขนาด : 60 x 60 cm.

ผลงานชิ้นนี้คุณสุนจะนำไปร่วมจัดแสดงในงาน "ศิลป์อีสาน" ซึ่งเป็นโครงการที่จัดโดยสำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย กระทรวงวัฒนธรรม สำหรับนิทรรศการในครั้งนี้ จะจัดขึ้นระหว่างวันที่ 20 ส.ค. ยาวไปจนถึงเดือน ก.ย. 63 นี้เลยค่ะ โดยจะจัดขึ้นที่

หอศิลป์ คณะศิลปกรรมและออกแบบอุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน (มทร.) 744 ถ.สุรนารายณ์ ต.ในเมือง อ.เมือง จ.นครราชสีมา

เดี๋ยวใกล้วันงานปูจะแวะมาแจ้งข่าวให้ทุกคนทราบอีกทีนะคะ เผื่อมีใครสนใจอยากจะไปเที่ยวชม ขอบอกว่างานนี้ ทางกระทรวงวัฒนธรรมจัดขึ้นมาเพื่อทุกคนเลยก็ว่าได้ค่ะ ไม่ว่าจะเป็นน้อง ๆ หนู ๆ นักเรียนนักศึกษา พ่อค้าแม่ขาย ศิลปินก็ดีหรือผู้ที่ชื่นชอบงานศิลปะก็ดี เพราะจุดประสงค์ของการจัดงานก็เพื่อนำศิลปะวัฒนธรรมของอีสานมาเพิ่มมูลค่า และเปิดโอกาศให้ผู้ที่สนใจเข้ามาศึกษาดูงาน สามารถนำไปต่อยอดทางธุรกิจได้ด้วย

อย่างเช่นผลงานของคุณสุนที่ปูได้นำมาเสนอในบทความนี้ ในภาพวาดมีรูปหมอนขิด, ผ้าซิ่น, ผ้าโสร่งและผ้าแพร นอกจากจะงดงามราวกับของจริงแล้ว รายละเอียดของภาพยังรวบรวมของใช้ ที่เป็นอัตลักษณ์ของคนอีสานไว้หมดเลย และด้วยความที่เครื่องใช้เหล่านี้บ่งบอกถึงความเป็นอีสาน ผู้คนจึงนิยมใช้เป็นของฝากด้วยเช่นกัน และได้กลายเป็นอุตสาหกรรมในชุมชน จนสามารถสร้างรายได้ให้กับคนในท้องที่ได้อีกด้วย

ผลิตภัณฑ์พื้นบ้านเหล่านี้นอกจากจะเป็นที่นิยมสำหรับคนไทยด้วยกันแล้ว คนต่างชาติก็ให้ความสนใจอยู่ไม่น้อย เพราะว่าเขาได้มีโอกาสรับรู้ข้อมูลตามสื่อต่าง ๆ การได้สัมผัสของจริง หรือแม้กระทั่งในรูปแบบอื่น ๆ เช่น ได้เห็นผ่านผลงานศิลปะภาพถ่ายหรือภาพวาด อย่างผลงานของคุณสุน และศิลปินในเครือข่ายของภาคอีสานอีกหลาย ๆ ท่าน ที่จะนำผลงานมาแสดงในงานนี้ด้วย

ซึ่งก็นับว่าเป็นการส่งเสริมคุณค่า และเพิ่มมูลค่าให้กับสินค้าของชุมชนได้มากเลยทีเดียวค่ะ ก็ต้องขอขอบคุณไปยังสำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย กระทรวงวัฒนธรรม นะคะที่ได้จัดงานนี้ขึ้นมา เพราะถือเป็นการส่งเสริมและสืบสานศิลปะและวัฒธรรมของอีสานให้ผู้คนที่สนใจได้รู้จักเป็นที่แพร่หลายมากขึ้น

ส่วนตัวคุณสุนและภรรยาตอนนี้ได้เปิด Gallery อยู่ที่จังหวัดภูเก็ตค่ะชื่อว่า Napas Art Gallery ด้วยประสบการณ์ในการใช้ฝีแปรงบนผ้าใบมากกว่า 20 ปี ไม่แปลกเลยนะคะ ว่าทำไมที่ Gallery ของคุณสุนและภรรยาถึงมีลูกค้ามากมาย และที่สำคัญการสร้างสรรค์ผลงานขึ้นมาแต่ละชิ้นนั้นไม่ซ้ำแบบกันเลยค่ะ ถ้าผู้อ่านท่านใดสนใจ สามารถเข้าไปเยี่ยมชมที่ผลงานได้ตามที่อยู่ด้านล่างนี้ได้ค่ะ